เราต่างมีหมวกหลายใบกันทั้งนั้น..
บางวันเราสวมหมวกคร่ำเคร่งกับงานที่ออฟฟิศ
แต่กลับบ้านมา ก็ต้องถอดหมวกใบนั้นออก
แล้วกลายเป็นลูกของแม่ พ่อของลูก หรือพี่ของน้องที่รออยู่ที่บ้าน
บางครั้ง โชคดี ได้สวมหมวกไปสัมผัสโลกกว้าง ในฐานะนักเดินทาง
แต่บางคราว เราก็ต้องเปลี่ยนหมวก
มานั่งจดจ่อกับภาระตรงหน้า ทำหน้าที่รับผิดชอบความฝันกันต่อไป
อย่างที่บอก.. ไม่มีใครมีหมวกใบเดียวหรอก
เราสวมหมวกใบไหน ก็ต้องรับบทนั้นให้ดี
อย่ามัวอิจฉาหมวกของคนอื่นว่าสวยกว่าดีกว่า
เพราะว่าเราก็ใส่หมวกที่มีของตัวเองให้สวยได้
ชอบหมวกใบไหน.. ก็หยิบมาใส่บ่อยหน่อย เท่านั้นเอง
No comments:
Post a Comment